วันนี้เราจะไปคุยกับ น้องกันตะ เด็กที่ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์โดยเล่นกีฬาเทควันโดศิลปะการต่อสู้ของประเทศเกาหลี
ผู้สัมภาษณ์ : สวัสดีครับ
น้องกันตะ : สวัสดีครับ
ผู้สัมภาษณ์ : แนะนำตัวสักหน่อยสิ
น้องกันตะ : ยิ้ม
ผู้สัมภาษณ์ : ยิ้มทำไมครับ ให้แนะนำตัวแล้วเื่อง ก็แนะนำตัวสิครับ
น้องกันตะ : ชื่อ เด็กชายศิลา กาละดี ชื่อเล่น ชื่อน้อง กันตะ เรียนอยู่โรงเรียนพิชัยพัฒนา ชั้นประถม 4
ผู้สัมภาษณ์ : ชื่อเล่น แปลว่า อะไรครับ
น้องกันตะ : ไม่รู้ มันจำเป็นมากเหรอครับ
ผู้สัมภาษณ์ : อ้อ ไม่ครับ ถามต่อเลยดีกว่า
ผู้สัมภาษณ์ : ตัวดูอวบอวบนะ กินเก่งละสิ
น้องกันตะ :ใช่ครับ เป็นคนกินง่าย
ผู้สัมภาษณ์ : เรียนเก่งมั้ยครับ
น้องกันตะ :ปกติครับ ปานกลาง
ผู้สัมภาษณ์ : ทำไมถึงมาเรียน เทควันโด ได้ครับ
น้องกันตะ : กันตะเป็นเด็กชอบเล่นเกมส์ เลิกเรียนกลับมาก็เล่นเกมส์ วันนั้นกำลังเล่นเกมส์อยู่ ลุงก็เข้ามาบอกว่าจะพาไปให้เรียนเทควันโด
ผู้สัมภาษณ์ : แล้วรู้มั้ยครับว่ามันคืออะไร
น้องกันตะ : ตอนแรกพอลุงบอกจะพาไปเรียนเทควันโด ยังไม่รู้เลยว่ามันคืออะไร วันต่อมา ลุงก็พาไปพร้อมกับลูกของลุง ที่ ศูนย์เยาวชนสะพานสูงครับ มีคนเรียนกีฬาหลายอย่าง มีคนมาสมัครเล่นกีฬากับศูนย์ฯ เยอะแยะ แล้วลุงก็พาไปสมัคร คนที่รับสมัครตอนนั้นไม่อยู่ แต่ครูฝึกบอกให้มาลองเล่นก่อน
ผู้สัมภาษณ์ : ลองเล่นแล้วเป็นไงครับ
น้องกันตะ : รู้สึกสนุก จากนั้นก็สมัครเป็นสมาชิกศูนย์ฯ โดยเลือกลงเรียนเทควันโด้ เป็นสายขาว เข้่าซ้อมคู่กับเพื่อนทุกวัน แล้วครูให้ฝึก เพื่อไปสอบสายเหลือง ตั้งแต่เริ่มเรียนใช้เวลาสองเดือนก็สอบสายเหลือง 1 ผ่าน
ผู้สัมภาษณ์ : สอบครั้งเดียวผ่านเลยรึครับ
น้องกันตะ : ครับ แล้วก็เรียนต่ออีกประมาณเดือนก็สอบได้สายเหลือง 2 จากนั้นครูก็มาบอกกับแม่ว่า กันตะเตะแรงดี ให้ไปลองทดสอบเป็นนักกีฬาที่ศูนย์เยาวชนคลองกุ่ม
ผู้สัมภาษณ์ : ไปทันทีเลยงั้นสิ
น้องกันตะ : แม่ก็พาไปดูสถานที่ก่อน วันแรกครูฝึกเค้าก็ให้ดูรุ่นพี่เตะก่อน วันต่อมาก็ได้จับคู่เตะกับรุ่นพี่
ผู้สัมภาษณ์ : แล้วผลเป็นยังไงครับ
น้องกันตะ : ก็เตะ ได้เลย รู้สึกดีที่เตะเค้าได้ แต่พอวันที่สองก็โดนเค้าเล็งเตะที่หน้า โดนตา
ผู้สัมภาษณ์ : ตาบอดเลยรึเปล่า
น้องกันตะ : ไม่บอดครับ แต่ร้องไห้เลยครับ แม่เรียกมาดู แล้วให้ไปแข่งต่อ บอกว่าไม่เป็นไรไม่เจ็บ แล้วให้ไปแข่งต่อ
ผู้สัมภาษณ์ : แม่ไม่ได้โดนเตะตาเอง รู้ได้ยังไงว่าไม่เจ็บครับ
น้องกันตะ : ไม่รู้ครับ แต่พอออกมาให้แม่ดู ก็เจ็บน้อยลง
ผู้สัมภาษณ์ : แล้วเป็นยังไงต่อครับ
น้องกันตะ : จากนั้นก็ได้จับคู่เตะเรื่อยมา ครูฝึกเห็นว่าเตะแรง ก็เลยถามแม่ว่าจะให้ไปเป็นนักกีฬาเลยมั้ย แม่ก็มาถามกันตะ กันตะก็บอกว่าอยากเป็น แล้วครูฝึกก็พาไปดูการแข่งที่สนาม ให้ไปเชียร์ุ่รุ่นพี่ที่แข่ง
ผู้สัมภาษณ์ : นานมั้ยถึงได้ลงแข่ง
น้องกันตะ : หลักจากที่เป็นนักก็ฬาได้สองเดือน ก็ได้ลงสนามครั้งแรก รายการ ”ดาวรุ่ง มุ่งสู่ฝัน” ชิงถ้วยรางวัล ของบิ๊กหอย (ท่านวนัสธนา สัจจกุล ) ที่โรงยิมเนเซี่ยมพลศึกษา 50 ปี โรงเรียนพรตพิทยพยัต
ผลการแข่ง คือได้เหรียญเงิน
ผู้สัมภาษณ์ : แล้วรู้รึเปล่าครับว่าบิ๊กหอยเป็นใคร
น้องกันตะ : ตอนนั้นไม่รู้ว่าบิ๊กหอยเป็นใคร คิดว่าเป็นคนใส่ชุดหอยมาแจกถ้วยรางวัล
ครั้งที่สอง รายการตั้ง ฮั่ว เส็ง เทควันโด้ ต้านภัยยาเสพติดครั้งที่ 1 ชิงถ้วยหม่อมราชวงศ์สุขุมพันธ์ บริพัตร ผู้ว่าราชการ กรุงเทพมหานคร ที่ห้างสรรพสินค้า ตั้งฮั่วเส็ง ธนบุรี ได้รางวัลรองชนะเลิศ อันดับ 1
จากนั้นก็ไป แข่งรายการ “DMG TAEKWONDO FRIENDSHIP ครั้งที่ 5” ประเภทต่อสู้ทีม ที่อาคารกีฬา โรงเรียนรัตนโกสินทร์ 9 บางพลี ได้รางวัลชนะเลิศเหรียญทอง
ผู้สัมภาษณ์ : กีฬาเทควันโด้มีข้อเสียไหม
น้องกันตะ : มีข้อเสียตรงต้องระวังอาการบาดเจ็บต่าง ๆ
ผู้สัมภาษณ์ : หลังจากมาเล่นเทควันโด้แล้วเลิกเล่นเกมส์ไปเลยรึเปล่า
น้องกันตะ : ไม่ครับยังเล่นอยู่ แต่ควบคุมการเล่นได้ เล่นเป็นเวลามากขึ้น
ผู้สัมภาษณ์ : แล้วตั้งความหวังเกี่ยวกับเทควันโดไว้ยังไง
น้องกันตะ : อยากไปให้ถึงทีมชาติ ได้ไปแข่งต่างประเทศ อยากมีประสบการณ์
ผู้สัมภาษณ์ : อยากฝากอะไรถึงคนที่ยังไม่เล่นแล้วอยากเล่นอยากเล่นเทควันโดบ้าง
น้องกันตะ : อยากบอกทุกคนว่ามาเล่นเทควันโดกันเถอะ เพราะทั้งสนุกจะได้ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์
จบบทสัมภาษณ์เด็กธรรมดาคนหนึ่งที่ได้หันมามุ่งมั่นเล่นกีฬาเทควันโด เพราะผู้ใหญ่ชี้นำสิ่งดี ๆ ให้ ใครจะเอาเป็นตัวอย่าง น้องกันตะก็ไม่ห่วง ผู้สัมภาษณ์เองก็เห็นว่าดีด้วย จะได้มีร่างกายแข็งแรง ห่างไกลสิ่งไม่ดี โอกาสหน้าจะสัมภาษณ์เด็กที่ทำกิจกรรมดีมาฝากอีก สวัสดีครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น